Sunday, June 19, 2016

రాయల వారి హారం - సినిమా షూటింగ్ ముచ్చట్లు


స్థలం: రియల్ డి కార్తే, మెక్సికో దేశం (సముద్ర మట్టానికి ఇంచుమించు 8000 అడుగుల ఎత్తులో)


సమయం: వాచ్ తీసుకువెళ్ళలేదు, ఫోనులో చార్జు లేదు!


సందర్భం: కొండ ప్రాంతంలో ఆగిపోయిన బైకు, ఎలా తీసుకురావాలో అలోచించకుండా మిగతావారితో కలిసి తందనాలు ఆడేవేళ...






మెక్సికోలోకి వచ్చీరాగానే కొన్ని ఫోటోలతో ఫరూక్ చేసిన వీడియోని whatsapp లో చూసి హరి చరణ్ గారు ఫోన్ చేసి " Rj, నువ్వు డాలస్ తిరిగి వచ్చాక విజయ్ బాబు గారు వారి సినిమాలో మీ బైకర్స్ తో ఒక చిన్న సీన్ తీద్దామనుకుంటున్నారు" అని చెప్పారు.




 "ఓ...సూపర్ అండి! నేను మా వాళ్ళనందరినీ నాలుగు సూమోల్లో తీసుకు వచ్చేస్తాను, place మీరు చెప్పినా సరే...నన్ను చెప్పమన్నా సరే...టైము మీరు చెప్పినా సరే, నన్ను చెప్పమన్నా సరే..ఎక్కడైనా సరే, ఎపుడైనా సరే..." అని నేను తొడల మీద మార్చి, మార్చి కొడుతూ చెప్పాను.




న్యూయార్కు నుండి వచ్చిన రాం కి విషయం అర్థం కాలేదు. "తంబీ.....క్యా హువా?" అన్నాడు.




మేము బస చేసిన హోటల్ మేనేజరుకి అర్థం కాక "వూనో సర్వీసా? ఇంకో బీరు కావాలా" అని స్పానిష్ లో అడిగాడు.


అపుడపుడూ డబ్బింగ్ తెలుగు సినిమాలు యూట్యూబులో చూస్తున్న ఫరూక్ కి విషయం అర్థం అయింది.



"కుచ్ నై బే...సాలా, సవాల్ కర్ రై! గుల్టి లోగ్ ఐసాహీ కర్తే హై..." అని రాం కి, స్పానిష్ మేనేజరుకి సర్ది చెప్పాడు.




రాంకి కొంచెం అర్థం అయ్యి ఫరూక్ దగ్గర కొన్ని తెలుగు డబ్బింగ్ సినిమా పేర్లు తీసుకున్నాడు. మాన్ హాటన్ వెళ్ళాక టైము ఉన్నపుడు చూద్దామని!



హరిగారితో మాట్లాడేసాక మా వాళ్ళతో చెప్పాను "మనం డాలస్ వెళ్ళగానే మనం ఒక సినిమాలో నటించబోతున్నాము" అని. అందరూ ఎగిరి గంతేసారు.

     
                                                      **********************



వారం తర్వాత మేమందరం క్షేమంగా మెక్సికోనుండి టెక్సాస్ చేరుకున్నాము.



వారాంతం హరిగారు నన్ను డాలాసులోని షూటింగ్ లొకేషన్ కి పిలిచి నన్ను సినిమా నిర్మాతకి పరిచయం చేస్తూ "మావాడు మంచి నటుడు అండి, ఈమధ్యనే మిస్సమ్మ నాటకంలో కూడా నటించాడు" అన్నారు.



ఆ సాయంత్రం అక్కడే ఉండి వారు తీస్తున్న రెండు సన్నివేశాలను గమనిస్తూ గడిపాను.



ఈ కొత్త సినిమా పేరు "రాయల వారి హారం", ఈ సినిమాలో వరుణ్, కౌశిక్ హీరోలుగా నటిస్తున్నారు. వరుణ్ కి జంటగా వృతికా నటిస్తుంది. వరుణ్, వృతికాకి ఈమధ్యనే నిశ్చితార్థం అయింది, మరి కొన్ని నెలల్లో ఇద్దరూ పెళ్ళి చేసుకోబోతున్నారు.



ఆ సాయంత్రం షూటింగ్ అంతా ఇంట్లోనే జరిగింది. లివింగ్ రూములో కొన్ని సన్నివేశాలు, రాత్రి ఇంటి ఆరుబయట పచ్చికలో పుట్టినరోజు సన్నివేశం.



షాట్ కి రెడీ చేసే సమయంలో యూనిట్ అంతా లివింగ్ రూములోనే సందడిగా తిరుగుతూ ఉన్నారు. వరుణ్ తో కలిసి అందరూ NBA బాస్కెట్ బాల్ ఆట చూస్తూ ఉన్నారు.



ఆదిశంకరాచార్య చిత్రంలో ప్రధాన పాత్ర పోషించిన కౌశిక్ యూనిట్ కి కావలసిన ఏర్పాట్లు చేస్తూ కనిపించాడు. కౌశిక్ వాళ్ళ నాన్నే సినిమాకి నిర్మాత, అందుకే సినిమాకి కావలసిన ఏర్పాట్లన్నీ తండ్రితో పాటూ తను కూడా చూసుకుటున్నాడు. కేమెరామన్ దీపకుతో అనర్గళంగా మళయాళంలో మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు. కేరళ వాళ్ళకి అయ్యప్ప పాత్రలో కౌశిక్ బాగా పరిచయం. సందడిగా తిరుగుతున్న కౌశిక్ ని చూస్తుంటే నాకు ఆదిశంకరాచార్యులు పాత్రని చూస్తున్నట్లే అనిపించింది!

ఆరోజు అర్థరాత్రి వరకు అక్కడే ఉండి పుట్టినరోజు పండగ సన్నివేశంలో పాల్గొని ఇంటికి చేరుకున్నాను.



                                                               **********************



పక్క రోజు నిర్మాతగారు ఫోన్ చేసి "రేపు ఉదయం షూటింగుకి నలుగురు అమెరికన్లు కావాలండీ" అన్నారు.



"అలాగేనండీ! నేను ఏర్పాటు చేస్తాను" అని చెప్పాను.



పక్కరోజు పని రోజు, ఆరోజు కావాలంటే ఆఫీసులో మనకి తెలిసిన వాళ్ళని తీసుకువెళ్ళలేము. నాకు తెలిసిన వాళ్ళని కొంతమందిని అడిగాను.



ఒకామె, బాగా సిగ్గు పడుతూ "అబ్బే...నాకు కెమెరా పడదు శీనూ" అని చెప్పింది.



సన్నీ మాత్రం "ఎపుడు రావాలి? ఎక్కడకు రావాలి" అని సమరసింహారెడ్డి తరహాలో సమాధానమిచ్చాడు.

సన్నీ మన భారతదేశం పక్కనే ఉన్న కంబోడియా దేశస్తుడు. థాయిలాండులో, కంబోడియాలో హిందీ సినిమాలు బాగా చూస్తారు. బాలయ్య సినిమా ఎపుడో చూసే ఉంటాడనుకున్నాను.



నిర్మాతగారికి ఫోన్ చేసి "ఒక్కాయన దొరికారండీ, మిగతా వాళ్ళని షూటింగ్ ప్రదేశంలో పట్టుకుందాము" అని సర్దిచెప్పాను.

"అలాగే! రేపు మీరిద్దరూ సూటు వేసుకుని లొకేషన్ కి వచ్చేయండి" అని చెప్పారు.

                                                                                   
                                                                 **********************



ఉదయాన్నే పదిన్నరకి నేను షూటింగ్ లొకేషన్ కి వెళ్ళిపోయాను. ఒక పది నిముషాలకి సన్నీ కూడా చేరుకున్నాడు. ఇద్దరం కూర్చుకుని కబుర్లాడుతూ సెల్ఫీలు దిగాము.







ఒక అరగంటకి యూనిట్ సభ్యులు అందరూ వచ్చేసారు. సన్నీ 1 గంటకి ఇంటికి వెళ్ళి కారు వాళ్ళ పెద్ద అమ్మాయికి ఇచ్చేయాలి. ఇంట్లో ఇంకో కారు మినీ వాను, టీనేజీ అమ్మాయి ఆ కారుని నడపడానికి ఇస్టపడదు, పైగా డ్రైవింగ్ కి కొత్త. చిన్న కారయితే ఆ అమ్మాయికి సౌకర్యం! కెమరావాళ్ళు సర్దుకుని షాటుకి రెడీ అయేలోపల ఇంచుమించు 11:30 అయింది.

నిర్మాతగారు దర్శకుడికి "ముందు మీరు ఆయన సన్నివేశాలు తీసి అతన్ని పంపేయండి" అని చెప్పారు.



మేము గత కొన్ని నెలలుగా షార్టు ఫిలిం ఒకటి తీస్తూ ఉన్నాము.  హరిగారి దర్శకత్వంలో మా డాలస్ మూవీ బఫ్స్ బృందం నిర్మిస్తున్న ఒక చిన్న సినిమా. ఈ సినిమాకి నిర్మాణ, పర్యవేక్షణ భాద్యతలు పరిమళ, డీ గారు, నేను చేపట్టాము. సినిమాకి కావలసిన ఏర్పాట్లు అన్నీ మేము ముగ్గురం చూసుకుంటూ ఉంటాము.మా సినిమాకి పనిచేసేవాళ్ళతో పరిమళ మాట్లాడుతూ వారి స్కెడ్యూల్స్ అన్నీ చూసుకుంటూ ఒక మంచి మేనేజరులా ఎంతో చాకచక్యంగా పనులు చేసేస్తుంది. పరిమళ మాకందరికీ బిగ్ బాస్ అనమాట. నేను కూడా చిన్నా, చితకా పనులు చేస్తూ ఉంటాను.








షూటింగ్ మొదలు పెట్టక ముందు మేము లొకేషన్స్ రాసుకుంటూ ఎక్కడ ఏ సీన్ తియ్యాలి, ఒకే చోట ఎన్ని సన్నివేశాలు తీసుకోవచ్చు...గట్రాలు చర్చించుకున్నాము. అంటే కిచెనులో సీన్ తీసేటపుడు అక్కడ తీసే వివిధ సన్నివేశాలు రాసుకుని, వాటిని అలాగే తీసాము. ఎడిటింగ్ చేసే సమయంలో వీటన్నిటినీ మా ఎడిటర్ వెంకట్ జొన్నాడ గారు కలుపుకుంటూ ఉంటే మాకు కథ అంతా తెలిసి వచ్చేది. 



కొన్నిసార్లు హీరోయిన్ లేకపోయినపుడు హీరోని పెట్టి తీసి మళ్ళీ అమె వచ్చాక ఆమెని తీసి రెండు సీన్లు కలిపేవాళ్ళం. అందుకే నేను నిర్మాత గారు పై మాట అన్నపుడు సులభంగా అర్థం చేసుకోగలిగాను. 



విజయ్ బాబుగారు చెప్పగానే దర్శకులు, యాట సత్యనారాయణ గారు దానికి కావలసిన సీన్స్ రెడీ చేసుకుని కెమెరామాన్ దీపక్ కి హిందీలో చెప్పారు. దీపక్ తన సహాయకుడితో తమిళంలో మాట్లాడుకున్నారు. మనం అన్ని భాషలని అర్థం చేసుకునే ఖాదర్ బాషా! అందరినీ అర్థం చేసుకుంటూ ఉన్నాను.



ప్రసాద్ గారు సన్నీకి డైలాగులు రాసి నేర్పించారు. దీపక్ చక, చకా రెండు, మూడు ఆంగిల్స్ లో తీసి షాట్ ఓకే చేసారు. ప్రసాద్ గారు డైలాగులు అందిస్తూ ఉంటే సన్నీ వల్లె వేస్తూ చక్కగా చేసాడు. అనుకున్న సమయానికి ముగించి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.



విజయ్ గారు "శ్రీ గారు భలే అతన్ని తెచ్చారు" అని నన్ను మెచ్చుకున్నారు. 



కాసేపటికి కౌశిక్ "కింద వరుణ్ బిల్డింగ్ అడ్రెస్ కోసం వెతుకుతూ ఉన్నాడు" అని నాతో చెప్పాడు. మేము అపుడు 5 అంతస్థులలో ఉన్నాం, లిఫ్టులో కిందకి దిగి అక్కడ తచ్చాడుతున్న వరుణ్, వృతిక ని పలకరించి వాళ్ళని పైకి తీసుకు వెళ్ళాను.



వరుణ్ పక్కన ఉన్నది వృతిక అని నాకు తర్వాత కానీ తెలియదు. లేకుంటే అపుడే వారిద్దరికీ పెళ్ళి శుభాకాంక్షలు చెప్పే వాడిని. అసలు వృతికని చూస్తే తెలుగు అమ్మాయి అని కూడా చెప్పలేము. ముందు రోజు రాత్రి వరుణ్ intreview ని youtube లో చూసాను. 



వృతిక గురించి మాట్లాడుతూ "నన్ను మా అమ్మలా చూసుకుంటుంది" అని చెప్పాడు. 

వరుణ్ అన్నట్లే వృతిక అతనికి కావలసినవన్నీ అందిస్తూ, భోజనం తినిపిస్తూ చక్కగా చూసుకుంది. 



"ఇద్దరూ మంచి జంట" అని నేను అనుకున్నాను.



తరువాత సన్నివేశం తీసే సమయంలో నేను, విజయ్ గారు, నాతో పాటూ నటిస్తున్న పద్మశ్రీగారు కూర్చుని కబుర్లాడుతూ
కూర్చున్నాము.



విజయ్ గారు పాత రోజుల్లో తెలుగు సినిమా గురించి మాకు విశేషాలు చెప్తూ ఉన్నారు. మహానటులు నాగేశ్వర్ రావు, రామారావు, చిరంజీవి గురించి కొన్ని కొత్త విషయాలు పంచుకున్నారు.



వాణిశ్రీ గారి మేకప్ గురించి చాలాసేపు మాట్లాడుకున్నాము. ఆమెకి కౌశిక్ అంటే చాలా ఇష్టం అని చెప్పారు.

కౌశిక్ ఎపుడు కనపడినా "నువ్వు ఆధ్యాత్మిక పాత్రలే వెయ్యి, commercial సినిమా చెయ్యద్దు" అని చెప్పేవారట. 

మేము ఇలా కబుర్లలో ఉండగా వరుణ్ తో సత్యనారాయణ గారు కొన్ని సన్నివేశాలని తీస్తూ ఉన్నారు.

Young software proffessionals తో మాట్లాడే సన్నివేశం అనమాట. 



వాళ్ళు తడబడుతూ ఉంటే వరుణ్ "టెన్షన్ పడకు బాస్...ఇదిగో ఇలా చేసెయ్" అని చూపించాడు. అతనితో నటించిన అరుణ్ కి ధైర్యం వచ్చి వెంటనే షాట్ ఒకే అయ్యేలా నటించేసాడు.



అంతలో భోజనాల వేళ అయింది. విజయ్ బాబు గారు ఆఫీసులోని ఇంకొక వ్యక్తితో కలిసి అక్కడకి దగ్గరలో ఉన్న హిల్ టాప్ రెస్టారెంటుకి వెళ్ళి మాకందరికీ భోజనాలు తీసుకువచ్చారు. అందరం కలిసి కడుపునిండా భోజనం చేసాము. 

కాసేపటికి నా సీన్ కూడా వచ్చింది. సత్యనారాయణ గారు నాకు డైలాగులు చూపించి కాసేపు చదువుకోమన్నారు. వరుణ్ కి కూడా చూపించి ఇద్దరినీ నేర్చుకోమన్నారు. 



సత్యనారాయణ గారు "ఒకసారి ట్రై చేస్తారా?" అంటే అలాగే అని తల ఊపాను. 



"ఎంత వరకు చేస్తారు" మొత్తం చేస్తారా?" అంటే "అలాగే" అన్నాను.



కొంత చేసేసరికి "బెబ్బెబ్బే..." అన్నాను. 



సత్యనారాయణ గారు "సరే...కొంత చేయండి" అని మూడు సీన్లుగా విడగొట్టారు.








20కి పైగా సినిమాలలో నటించిన వరుణ్ మూడు అడుగుల ముందు కూర్చుంటే కొంచెం ఉద్వేగంగా అనిపించింది. 



మొదటి షాట్ అయిపోగానే "భలే చేస్తున్నారే..." అన్నాడు.



తరువాత రెండు ఆంగిల్స్ తో మరి కొన్ని షాట్స్ తియ్యడంతో నా పని అయిపోయింది. నాతో తీసిన సన్నివేశంతో స్టోరేజ్ కార్డు నిండిపోయింది. కౌశిక్ మాకు దగ్గరలో ఉన్న Frys Electronics కి వెళ్ళి స్టోరేజ్ కార్డు కొనుక్కువస్తానని వెళ్ళాడు. మేము తీసే షార్ట్ ఫిలిం కూడా డిజిటల్, అందులో కూడా ఇలాంటివే వాడుతాము. కాకపోతే ఇక్కడ Red Camera, ఇంకొంచెం ఎక్కువ కెపాసిటీ ఉండే స్టోరేజ్ వాడుతారు.


దీపక్, అతని సహాయకుడు శక్తి, నేను కలిసి కబుర్లాడుతూ కూర్చున్నాము. అపుడే విడుదల అయిన కబాలి ట్రైలరు చూస్తూ కాసేపు ఆ సినిమా గురించి మాట్లాడుకున్నాము. శక్తి చాలా చిన్న కుర్రాడు, వయసు ఇరవై లోపే ఉంటుంది. అతను ఇప్పటికి 56 సినిమాలలో నటించాడని తెలిసి చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది.



కౌశిక్ తిరిగి రాగానే చక, చకా షూటింగ్ జరిగిపోయింది. వరుణ్ సీను, సీనుకీ సూట్లు మారుస్తూ, అందరినీ encourage చేస్తూ నటించేసాడు.



షూటింగ్ పూర్తి అయిపోగానే ఆఫీసులోని కుర్రవాళ్ళందరూ వరుణ్ తో సెల్ఫీలు దిగారు. నేను కూడా యూనిట్లోని వారందరికీ వీడ్కోలు చెపుతూ ఇంటికి వెళ్ళాను.



No comments: